Kırgın Bir Su Damlasıdır Aşk

‘Kırılırsa fayları gönlümüzün, depreşir yaşamak andımız dilde. Şarkılar hicaz bir ayrılığı müjdeler, dolanır o an avuçlarımız yüzümüzde’..
Aynı noktadan akıyorum yokluklara
Aynı uzaklıktan bakıyorum tokluklara
Yaşamak ile ölmek arası bir menzilde
Aynı kitaplıktan anlam arıyorum aşka

Daha ilk cümlede ilik ilik titrediğimiz
İlk öpüşün sancılarıyla ah sarsıldığımız
Sarılmaya susamış mahcup tenlerimizi
Aynı izbelerde sarılışlarla iliklediğimiz

Bir aralasanız üşümüşlüğümüzü şimdi
Neler akar avuç içlerimizdeki anılardan
Kimileri buruşturup atar bir köşeye onu
Kimileri cümlelere ayırıp şiirlerde saklar

Aldırmamak gerek olmazlığın cinnetine
Her aşk yorulmaktır belki ilk, kimi sonda
Sürükler bizi bir yel götürür o masallara
Kırgın bir su damlası olur dağılır ruhumuzda