Kırdılar Şiiri - İsmet Anik

Bir ağaç büyümek istiyor
Kendi toprağında kendi güneşiyle
Ve kendi gözyaşlarıyla
Gündüz gölge
Gece dulda olmak için
Dalını kırdılar

Köprü olmak istedi
Tahtadan tarabadan
Medeniyetsizlikten kurtuluşa
Belini kırdılar

Nice çığlıklar savruldu göklere
Duyanlar sağır
Görenler kör
Birileri gördü duydu
Sarmak istedi yolsuz yordamsız,
Kolunu kırdılar
...
Ve
Bir dilim ekmek
Bir bardak su uzattı,
Elini kırdılar

Çığlık mütercimleri sağır kör
Tercümanım diyenin,
Dilini kırdılar

BİRLEŞMİŞ birileri
Kaşını çatıyor "DUR" diye
Gözleri "GEÇ" diyor
Bir elinin bir parmağını sallıyor
"HIIII" diye
Diğer elinin beş parmağıyla
"DEVAM" diyor
Vel -hasıl
BİRLEŞMİŞ birileri
"Taşları bağlıyor itleri salıyor"
Onlar da yavaş yavaş
Kemire kemire
Kökünü kırdılar.