Kira Hâlleri Şiiri - Ahmet Sami Benli

Aylarca aradım, çırpınıp durdum
Buralarda pek ev yok dedi adam.
Sesim titreyerek kirayı sordum
Önce daireye bak dedi adam.

Birer birer odaları gezdirdi
Çenesiyle öz canımdan bezdirdi
Fiyatını yavaş yavaş sezdirdi
Mahallede bu ev tek dedi adam

Garsonu, çırağı, aşçısı gelir
Amiri, memuru, işçisi gelir
Hakimi, hekimi, dişçisi gelir
Bu evin talibi çok dedi adam.

Gözledim bir nefes laf arasını
Vermedi garibe söz sırasını.
Finansa yatırsam ev parasını
Onların verdiği kırk dedi adam.

Diledikçe otur, satış istemem
Benimle yok yere tartış istemem
Üç katından fazla artış istemem
Mala mülke gönlüm tok dedi adam.

Oturduk mecburen çok idi talep
Çıkageldi birden yok idi sebep.
Elinde bir evrak, bu nedir acep
Enflasyon denilen fark dedi adam.

Odalar bakımsız döküldü dedim
Eskimiş bacası söküldü dedim
Sanki dam başıma yıkıldı dedim
Beğenmedi isen çık dedi adam.