Kır Papatyam Şiiri - Mehmet Talha

Göksu'da bir gece vakti
Huzur ikliminde iki sevda yolcusu
Ardımıza katıp tüm karanlıkları
Yol almaktaydık umuda doğru.
Esen bir meltem yeli; ferahlığı masumiyetin
Dokunur tüm benliğime gözlerindeki eşşiz sevgin
Belki kimsesizdik, umutsuz asla
Yemyeşil tüm tabiat, çiçeklerimse sen
Şu gecemi aydınlatan süreyya gibi
Tarifsiz gülümsemen.
Sarıp sarmaladığım, bir çocuk sevinciyle
Beni benden alan o cennet kokunla
Bir masaldır belki yaşanan kaf dağının ardında
Sen peri kızı ve ben güller açmış yüzümüzde
Yaşarken kalplerimiz de baharı
senin cennet bahçende
Söyle bana peri kızı
Bu sükun bu huzur, yaşadığımız bu heyecan
Yalancı bir bahar mıdır
Yoksa sonsuzluk alemine yürüdüğümüz yol mudur
Sevmekten öte bir şey bu
Cennetten gönderilen bir bahar sanki
Her anında ayrı bir haz ayrı bir lezzet
Belki ömrümün alfabesi
Belki yaşamın zirvesi nirvanası
Bilir misin peri kızı
Neden mutludur yaz kelebekleri?
Bir gün bile olsa yaşadıkları tabiat
Bir ömür cennet hayatı
Bilsem ki bu gece vakti sen ve ben
Bizi bizden alan Arap geceleri
Bir ömür bir gün olacak cennetimiz
Senin kollarında açmak isterdim
Sonsuzluk kanatlarımı.
Sen peri kızı sen huzurum cennetim
Yaşadığım eşsiz baharın nadide çiçeği
Kır papatyam 🌼
Sensiz geçmez bu ömür bu geceden sonra
Ey göksu serin suların ruhuma dokunan melteminle
Alıp götürdün bizi sevda iklimine
Senden dileğim yansın da gemilerimiz
Tek olmasın bu yolculuğun geri dönüş bileti.