Yüzümdeki çizgileri gördükçe ömrüm gecedir
Mavi bir ışığın koşturması yalnızlığım
Bu iklim tanıdık değil eskinin gözünden görünen
Küskünlüğüm bu olsa çözerdim başka bir şey
Sözlerime burgulanan anlaşılmazlığın sonu kilit
Kör bir gece daha insanın kendine uzaklığı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta