gurbet elde verdim mola
baktım durdum sağa sola
demir attım yalnızlığa
kimsesizler ülkesinde
medet umdum yaban gülden
hiç vefa gelirmi elden
bir ben varım birde gölgem
kimsesizler ülkesinde
yüce dağda tek ağacım
ne anam var nede bacım
yalnızlıktır yüreksancım
kimsesizler ülkesinde
giden gelmez gelen kalmaz
halimi hiç soran olmaz
dallarımda güller açmaz
kimsesizler ülkesinde
döndü güneş
Dünya bir yalancı handır
Inanırsan halin yamandır
Insanlardan medet umma
Tek dostun yaradandır
nergiz çiğdem
Kayıt Tarihi : 13.9.2015 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yıllar önce yaban ellerde iki çocuk bir makine ile kala kalmıştım işte bu şiirim çok yıllar önce yazmıştım
baktım durdum sağa sola
demir attım yalnızlığa
kimsesizler ülkesinde
allahım kimseyı kimsesiz bırakmasın
Dünya bir yalancı handır
Inanırsan halin yamandır
Insanlardan medet umma
Tek dostun yaradandır .....nergizçiğdem ...
sevgili şair kardeşim Döndü Güneş şiirinize bir dörtlükle yorum getiriyorum Sevgilerimle ...
Bütün insanlar yalnız aslında- hemde koca kalabalıkların içinde- yüreğine bir yürek bulamaz kul şu cihan da- bir solukta okudum çok güzeldi- kutlarım...
Paran olsa, malın olsa gider mi yalnızlık, diner mi sıla sancısı...
Arayanın, soranın, derdini bölenin yoksa, 'kimsesiz' hissedersin kendini.. İnsanlar yabancı, sokaklar yabancı...
İçli şiirinizi ve sizi kutlarım Döndü Hanım..
TÜM YORUMLAR (10)