Kimsenin ahı yerde kalmaz

KİMSENİN ÂHI YERDE KALMAZ

Bir rüzgar eser kırar dalını
Gelir de örer kader ağını
Alır sultandan köle âhını
Kimsenin âhı kalmaz kimsede

Her yapılan yazılır deftere
Belki bekler başka senelere
Düşürür kader, seni kedere
Kimsenin âhı kalmaz kimsede

Âh alan onmaz demiş atalar
Deprem olur da, düz olur dağlar
Hazan vurur, sararır yeşil bağlar
Kimsenin âhı kalmaz kimsede.

Gül'ün dalını kıran kuş olsa
Kuzu gidip haksız, kurt'u yorsa
Boynuzlu koç, boynuzsuza vursa
Kimsenin âhı kalmaz kimsede

Zannetme ki herşey unutulur
Herkesin ettiği kendini bulur
Zerreden dahi hesap sorulur
Kimsenin âhı kalmaz kimsede.

Kader bu, sultanı köle yapar
Köle Yusuf'u da sultan yapar
Bir sivilce seni çirkin yapar
Kimsenin âhı kalmaz kimsede.