Kimse Üşümesin Şiiri - Ali Hasan Gökalp

Hep kış olsada içim, kışın olduğu ayları sevmem insanlar üşümesin.
Kışı herkesin yazında yaşamayı severim.
Bilmiyorum hiç yazı sevemedim.
İçimi ısıtmaya başlarsa bırakamazsam.

Artık sıcaklık beklemiyorum.
Hissizlik sirayetini etmiş üşüdüğümü de hatırlamıyorum.
Karşılıksız olana gidiyorum.
Anlam ve his aramıyorum.

En güzelinin açıklanamayan şeylerin olduğunun farkındayım.
Hiçbir şey yapmadan sadece durmak.
Pekte anlam aramamak.
Zihine hiçbir şey düşündürmemek.

Boş duvarlara bakmak.
Tavana bakıp dalmak.
Denize bakıp seyretmek.
Geceyi görmek, karanlıkta karar vermek.

Zıtlıkla varolsada her şey.
Ben yazı bilmezken, kışı sevdim.
Sevdim mi mecbur mu bırakıldım bilmem.
Belki de sevmeye mecburdum.

Herkes için aşk yaz, ölüm kışsa eğer.
Benim için aşk kış, ölüm yazmış meğer.
Kışa aşıksamda, yaz tercih edilsin.
Biz kavuşmayalım, yeter ki kimse üşümesin.