Aldım elime kalemi kâğıdı
Ben bu destanları kimlere yazdım?
Başlamışken Kerkük denilen ağdı
Tutum birde Azer, Türkmen’e yazdım
Analardan başlasın dedim yazı
Ana görmedim hep yaşadım kışı
Sızlamasın dedim mezarın taşı
Tutum anamın yazgısına yazdım
Babamda aklıma geldi sonradan
Ömrü geçti ağlamakla durmadan
Evlat nedir halim diye sormadan
Tutum babamın özgüsüne yazdım
Ne olacak diye devletin hali
Çekilsin diye pisliklerin eli
Duyuramamışsım belikli sesi
Tutum devletin haçlısına yazdım
Yalanı riyayı görmüşken diye
Seslerini çıkarmıyorlar bile
Hani olurya dokunur söz siye
Tutum sesizlerin diline yazdım
Durmadım hep aradım haklıları
Hak haklının dedim çiz hudutları
Gördüm haddini aşan hukukları
Tutum hudutsuzun leşine yazdım
Kovaladım aşk denilen sevdayı
Vatanımda buldum ben bu havayı
Sevilmezmiş insanların alayı
Tutum aşksızların yüzüne yazdım
Gördüm köşkler ne saraylar ne hanlar
İçinde insan yerine hayvanlar
Durmuş vatan kaderini yazanlar
Tutum kaderin cilvesine yazdım
Ağır dediklerimi tarttım tek tek
Ağırlıktan bi çare grama denk
Aldatmışlar vatan millet diyerek
Tutum gramın elemine yazdım
Hakikat var dedim kendi kendime
Çare aradım çaresiz derdime
Mehmedim gözmü dikmişler ülküme
Tutum göz dikenin gözüne yazdım.
MEHMET BABAYİĞİT
YETİM MEHMET)
Sen ona hiç bakmadan geçmişsen oracıktan
Leylek dansa durmuş da bacanın tepesinde
O baharlım laklakını durup dinlememişsen
Şakır şakır bir tren bir gece köprüsünden
Islıkla dalmamışsan gurbet türkülerine
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta