Kime Ne Deyim Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

KİME NE DEYİM
Zengin haklı imiş, Gariban haksız,
Verilmiş hükümler, kime ne deyim.
Kusuru parayla örter ahlaksız.
Körelmiş vicdanlar kime ne deyim.

Ne tarafa gitse ilgi alaka,
Gösterir zengine birkaç yalaka,
Mazlumu sürükler daim helaka,
Türemiş it soyu kime ne deyim.

Bir takım elbise, birde kravat,
Yanında boyalı sosyete avrat,
Altında araba, Cebinde servet,
Sürermiş devranı kime ne deyim.

Nam salmış bir kere zenginim diye,
Rüşvet verir adı olur, hediye,
Gariban yükünü yükler kediye,
Düşermiş yollara, kime ne deyim.

Nasip tar değilmiş edepten ardan,
Gözlerini ayıramaz paradan,
Zeytinyağı gibi sızar aradan,
Ezermiş mazlumu kime ne deyim.

Zenginden yanadır daim Mahkeme,
Hiçbir şey diyemez dönüp Hâkim’e,
Garip boyun eğer bakar hüküm’e,
İçermiş Zehir’i kime ne deyim.

Müçtehit'im lakin derdim büyüktür,
Bu işin vebali boyun’a yüktür,
Fakirin anlı ak, cebi deliktir,
Çekermiş çileyi kime ne deyim

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi