Kimbilir Aklından Ne Geçer Şimdi

Ne saray istersin ne köşk ne bir yat
Boş yere kendini yormasan be gül
Ne varsa içinde savur kaldır at
Uzaktan hal hatır sormasan be gül

Yağan yağmur gibi kasıp kavurdun
Gündüz hayalimde gecemden vurdun
Her parçamı bir dereye savurdun
Taş atıp sineme vurmasan be gül

Anlatsam cümleyi yetmez ki zaman
Gülüşün bir başka merhaban yaman
Yükselip alevler tüterken duman
Beni benden alıp kurmasan be gül

Yanardağ misali yanıp yakarsın
Dört mevsim içimde çağlar akarsın
Uzaktan el gibi durup bakarsın
Zamanı gönderip durmasan be gül

Ak düştü saçıma bembeyaz oldu
Bu canım can için yolunda yoldu
Bekleme dön gayrı bak zaman doldu
Boş yere avutup sarmasan be gül

Derdine dert oldum sırda sırdaşın
Yakıyor içimi hoş gönül taşın
Ak göğsüm üstüne yaslayıp başın
Ne beklersin daha durmasan be gül

Bu nedir Âlim’im bu nerde saklı
Ağaçlar yas tutar dallı budaklı
Bazen yorgun argın bazen de haklı
Yeter daldan dala vurmasan be gül