Cüzi bir zahmet için, mahrum kaldın rahmetten
Böyle yapmak bir kula, kar-ı akıl olamaz!
Varsa çok kar sonunda; korkmamalı külfetten!
Meşakkatten kaçınan, asla nimet bulamaz!
Çok mu zordu dayanmak, 30 günlük açlığa?
Açlık ta açlık değil; tek öğünden feragat!
Mazeretin sanma ki; sıhhatli akla sığa!
Madem ki korkmuyorsun, git kendini nara at!
Çabuk geçer derler ya; ma’dud olan eyyamlar;
Geçiverdi çarçabuk, bak günlerin kahiri!
Bayram için mü’mine, yedi günlük eyyam var!
İnşallah berattır, şu günlerin ahiri.
Hem hesapsız hasene, hem afiyet hem sıhhat;
Böylesine çok kazanç, tepilir mi der insan!
Varsa şayet yanlışım, yap sözüme tashihat!
Yoksa seni üzecek, kaybın olan her ihsan!
Çalışmadan kim kime, ne veriyor de hele?
Cennet ise verilen, şu zahmete değmez mi?
Tıka basa yemekle, ne geçti ki o ele?
Şöyle karlı emir’e, ins, cin boyun eğmez mi?
Neresinden dönersen, kardır derler zararın!
Zarar karı geçmeden, kararını ver derim!
Madem ki riyazette, epey çoktur yararın;
Şu orucu sende tut, gani kılsın o Kerim!
Abdullah Toroslu
11.08.2012-İzmir
Kayıt Tarihi : 11.8.2012 15:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!