Kim öle, kim kala Şiiri - Hatice Ak

Düşünsene ne çok emek vermiştik bu sevgiye
En masumane duygularımızdı paylaştıklarımız seninle
Hani olur ya, belki kayıp zamanların telafisi olur sandım
Gel gör ki gene yandım, gene yanıldım.

Bir çoban ateşi yakıp sahilde, yakamozları izleyecek
Ehlikeyif yengeçlere gülecektik ve etrafımızda uçuşan
Ateşböceklerini koruyacaktık, kavrulmasınlar diye ateşten

Sen çalı çırpı toplayacaktın etraftan
Ben ellerimi ısıtacaktım alazlarda
Belki hafifçe yanacaktı ellerim ama ne gam
Gülümseyecektik her göz göze geldikçe
Sevgimizi gözlerimiz anlatacaktı birbirine

Hayal bu ya
Uzatsaydın ellerini, mesela... Tutmaz mıydım?
Sevdiğini söylesen... Duymaz mıydım?
Hep yanımda kal desen... Kalmaz mıydım?
Olmadı işte bak, olmayınca olmuyor demek…

Şimdi ben geç kalış nedenlerimizi sıralayacağım
Sen, henüz geç kalmamış olduğumuzu söyleyeceksin
Ama içimde patlayan volkanları, gel de bana sor
Hatırlamıyorum ki ne zaman düşmüştü yüreğime bu kor
Yaktıkça alevleri, vurur gözlerime damla damla
Bana nefes almak lüks olur, senin tebessümün karaborsa

Bu geç kalınmış yaşamların hikâyesinde
Kavuşmak?
Belki bir başka bahara, ona da çok var daha
Eğer kısmet olacaksa, bekleriz tüm baharları ama
Kim öle, kim kala

14/02/2012