Bulutlar sahte gözyaşını dökerken yeryüzüne
Mevsimler gark olmuş yalancı bir hüzüne
Dağlar makamını kaybetmeme peşinde
Ve bitmeyen yollar, uzar dağların eşiğinde
Denizler desen nehirler ile arayı bulmuş
Ne de olsa suları yolunda akıyormuş
Ovalar tembel, bana dokunmayın havasında
Tabi geliyor ithal buğday kamyon kasasında
Bülbül tatlı dili, Gül güzelliği ile kandırır
Ya Papatya, seveni boş yere umutlandırır
Birde Güneş var, bir gelir bir gider keyfince
Ve insan katlanıyor işte dünyayı sevince !
Şu fırıldak yeryüzünde, bir tek insan vefalı !
Bir tek insan güvenli!, bir tek insan faydalı !
Bir tek insan sadece her haliyle candan !
Ah nankör kediler ne istersiniz şu insandan !
14.04.2017
20.00
Kayıt Tarihi : 14.4.2017 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!