Kim Demiş Aşk Beklemez Diye

nemli çakıltaşları ışırdı güldüğünde
ah! sen ne şirindin
sözlerin kahkaha çiçeklerine dönerdi
karanfil kokardı ellerin...

ıssız kulübesindeyim o dağın
kızılca güz ortasında
en karanlık anı gecenin
şifresini de yitirdi gözlerinde
gözlerim..
ayrıkotları çoğaldı direncin köklerinde
ürkütülmüş gölgeleri koşuyor sevinin
rüzgar ormanlarına sürüklüyor beni
esintisi seslerin

bütün duvarları çatladı sabır kuyularının
zulüm bu..
bütün nazar boncuklarının damarları üşüyor
seni imlediğim dizelerimde
yine de
çiçekleniyor mavice yabanıl sarmaşıklar
uzanıp öpüyorlar ayı alnından
en soylu ışıltısını yayıyor ay bu gece

aralayıp yüreğinin çalılıklarını
bir mabede giriyorum sanki
öylesine sessiz
öylesine ilahi
aşk bekliyor kapısında...
her yer karanfil

gülümsüyorum..
bir daha
bir daha yakıyorum sigaramı ucu ucuna

.. d-ü-ş-ü- /nü/- y-o-r-u-m...