Bir yıpranışta yüreğim
Yazgımız okunmaz artık
Sabır taşı eskidi bir hayli
Ellerimizin nasırından fazla
Örselenmiş yüreğimizin kabuğu
Bir hayli yaşamışlığımız var geride
Gençliği devirme çağlarındayız
Sorsan sorgun asılsız kalır
Yürek yetmez dillendirmeye
Ne sen sor ne ben söyleyim hallerine
Umutlarımız vardı kantar çekmez
Kayıp sevgiler yüklü yitik sevgililerde
Bir gelecek, bir gün gelecekler vardı elbet
Elbetler devir teslim töreninde belkilerle
Neye baksak bulanık, buğulu camlar gerisinde
Hayatlarımız artık bir hayal gerçekliğinde
Bir yok oluş girdabındayız
Savrulan bir yüreğin terkisinde
Kaçan fırsatlar kaçan hayatlardır artık
Kalanlarla yetinme çabasındayız
Bir hayal bir gerçek arasında
Çok şükür, varoluşumuzun ayırdında
Ellerimizi ovuşturmaktayız, ne yazık...
İstanbul,10,04,2002
Gökhan ÖktemKayıt Tarihi : 10.4.2002 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Öktem](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/10/kim-bilir-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!