Kalemimi bıraktım mısralarımın gölgesine Bir ağacın gölgesine bırakır gibi Kelimelerim yetmiyordu hiçbir acıyı azaltmaya
Ne şairler tükenecekti ne de yazarlar Mutluluk acı bir güneş doğuracaktı
Şımarık çocuklar gibi, kâh güldürüp, kâh ağlatacaktı
Dizginleri yoktu, elleri de yoktu
Ve ben teli duvaklı gelin eyleyemeyecektim şiirlerimi
Şimdi kim bağışlayacak beni..?
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta