Kim Şiiri - Atila Yalçınkaya

Kim kapımı bundan beri usulcacık çalacak..
Kim ay yüzüyle
ve gülen gözleriyle merhaba baba diyecek.
Ben kimin okul yolunu bekleyeceğim bin bir ümitle.
Kimdir usulcacık dolanacak evimde,
Kim kuş uykusuna yatar gibi yatacak.
Gidişin böyle acımı olmalı, böylemi olacak.

Minik ellerini tutarak sokak sokak dolaştığımız,
daha dün gibiydi,
Seni beyazlara bürüyen bu gelinlik te neydi.
Böylemi oluyor bu dünyanın hilesi.
Her minik yavru, kuş misali uçuyor mu yuvadan.
Haydi bizi boş ver de.
O pınar gibi gözyaşının ardından,
nasıl ayrıldın anan ile babadan.

Hüzün olunca söyler dillerim birkaç ayrılık türküsü.
Sen bakma bana
Huzur dolsun avuçlarına sarsın seni mutluluğun büyüsü.

28.06.2013