İnsan hep içinde yaşadığı
Zamanda yaşamaz
Maksadın maksut diyarına
Alır götürür benliğin
Aşar taşar kaybolursun
Ses alır ses verirsin.
Öylesine tutkulu
Kim ona bakmaz
Kim onu izlemez
Kim ona aldanmaz.
Odur O billür dokunuşlarıyla
Alıp götüren odur
Baktıkça çoğalan
Çoğaldıkça büyüyen
Yüreğimin üstüne rüzgar
Rügarın üstünde yelken
Kıyılar beklesin şimdi.
Tutkunun sessizliğinde
Lezzet ışığına kadar
Gönül doygunluğunun serin havasında
Gözlerde sevda kasesi
Ellerde şebnem tepsisi
Kim sevmez böylesini
Kim ona gitmez....
Kayıt Tarihi : 25.9.2021 10:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler sayın Mustafa bey kaleminize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)