Kılıbığım Emmiler Şiiri - İsmet Murat

KILIBIĞIM EMMİLER
Neden beni yorarsınız bilmem ki,
Olmaz benim seyrek, sığım emmiler.
Hamal gibi çalışırım gülmem ki,
Evde elden düşmez tığım emmiler.

Kaneviçe işler, dikiş dikerim,
Oğul, uşağın gahrını çekerim,
Hanımıma derim bal'ım, şeker'im,
Şükür olsun kılıbığım emmiler.

Evi temizlerim, camı silerim,
Yemeği hazırlar, ekmek dilerim,
Bu gidişle vallahi zor gülerim,
Evde kuzu, dışta çığım emmiler.

Dışarıda, fırtınayla çığ ile,
Dere tepe, bayır, derin sığ ile,
İçeride Yağlı yavan lığ ile,
Uğraşırım müsabığım emmiler.

Tanır beni vilayetim, kazamız,
Takdir eder muhtarımız, azamız,
Asla olmaz kavga, döğüş, nizamız,
Her konuda mutabığım emmiler.

Müçtehit'im işte böyle yaşarım,
Emir eriyim her işe koşarım,
Dilden dile dolaşıyor başarım,
Birazcık ta yalabığım emmiler.

Sözlük:
Yalabık: parlama, parıltı, Güzel, yakışıklı, sevimli

Lığ : Bir akarsuyun getirip yığdığı, çekilirken geride bıraktığı kum, çakıl, kil, balçık gibi öğelerin karışımından oluşan yığın.

Müsabık : Yarışçı, Yarışmacı

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi