Bir şarkının en can alıcı sözlerine bırakıyorum kimsesizliği ve uzaklığını… Düğümleniyor geceler ve sesi kesiliyor sokaklardaki seslerin. Şehir çok kimsesiz geliyor. Ne çokmuşsun varken ve ne kadar eksiğim yokluğunda… Kelimelere sığdırıyorum yalnızlığı, taşıyor sayfalardan sana doğru, sen yoksun. Yokluğun dokunmuyor artık, varlığının dokunmadığı gibi… Var olsan şehir dolu olurdu. Şimdi bomboş her yer ve sessizlik dokunuyor ellerime üşütmüyor. Sessizliği sensizliğe seçtim. Senin olmadığın bir şehirde sürükleniyorum. Özlemedim yalanını kendi kendime söylenerek…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta