Dile gelmez bir sıcaklığı taşıyor dokunuşların, sözlerin kifayetsiz kaldığı geçmiş zaman dilimlerine bulaşık bir hüzne… Günler boyanıyor senliğin verdiği coşkuyla, bir kuş uçuyor kafesini parçalayıp; bilinmez ve asla hiç yaşanmaz denilen hisleriyle kanatlarını çırparak… Adının henüz konulmuş olmadığı, şaşkınlık nöbetleri geçiren bir hastaya şifa oluyor soluğun… Gecikmişlik yâda yaşanmışlık hükmünü yitiriyor. Her kışın sonunun bahar olduğu gerçekliğiyle yüzleşiyor insan. Yaşanması güç görünen ve bir o kadar silinmez sanılan geçmiş gözünde eriyip gidiyor. Güneş bir başka doğuyor bu aralar…
Gitmek. Bir hançeri inceltip
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Devamını Oku
Okyanusa daldırmak isteği
Ya da düşebilmek atlasların
Dışına ki ey kalbim
Yalnızsın bu yolculukta da
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta