Adının geçmediği bir şiir yâda yazının hükmü yok yüreğimde; senden geriye kalan yalnızlıksa eğer dibindeyim işte, görebilirsin kimsesiz yanımı satır aralarında… Senden sonrası hiç olmadı. Ben senli zamanlara tutuklu… Belki eski ben değilim ama yeni bir beni de hiç yaratamadım. Şimdi tüm zamanları yaşıyorsam sensin diyedir. Senden gelenleri tüketişim olur yazdıklarımla… Ne eksik ne fazla tam kıvamında… Her şey sana dair, ayrılık bile hatta yalnızlıkla birlikte kol kola…
Resmiyet raporları ne söylerse söylesin
Gönül muhasebe kayıtlarını tutuyor
Vergisi ödenmiş bir aşkın içten içe yaşanılan yanlarını
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta