KIBLEGÂHIM CANIM KÂBE
Nasip oldu geldim sana
Kıblegâhım canım Kâbe
O’ndan izler göster bana
Kıblegâhım canım Kâbe
Kucak açtın her insana
Koşup geldik bak yanına
Yüz sürelim toprağına
Kıblegâhım canım Kâbe
Hasretin içimi yakar
Sana bakan nasıl bıkar?
Gözyaşlarım dinmez akar
Kıblegâhım canım Kâbe
Çok kez gördüm seni düşte
Kurban sana evlat eş’te
Karşımdasın şükür işte
Kıblegâhım canım Kâbe
16/02/2016 – 10:30
Halil ManuşKayıt Tarihi : 18.2.2016 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!