Şirazesi kaymış mizanın ve bugün ay,
Tütsülü bir billuriyeye işlenmiş vitray.
Alacadan yeniceye patikalarda kesafet;
Lal kubbeye geceden yaldızlar emanet.
Güneşte üşüyüp ayı yorgan yapanlar,
Yıldızları yakalayıp cebine katanlar var.
Okyanusta susayıp, çölde kananlar,
Tokluğu yiyip açlıkla doyanlar var.
Bir vaveyla kopuyor…
Ayakları yerden kesiliyor dağların.
Ne Ağrı dağı eteğinde kuş kalıyor,
Ne de tepesinde kardelen.
Ve yalnız feryat figan eden,
Müptezel bildiğim bir kaç taş.
İçimin varoş mahallelerinde
Dolaş sevgilim.
Eskimiş, kürk yakalı mont
Giyen kadınların kırmızı ojeleri ol.
Ben kokain artığı sokaklarda
Dişleri sararmış adamların
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!