Beni hayat büyüttü
Ama kendi büyümedi
Umutlarımla hâlâ
Oyuncak gibi oynar...
İçimdeki kuşları
Kızın düşleri pembe
Erkeğin umutları mavi
Eflatun bir yangın alazlanır
Öpüştükçe damarlarında
Dudaklarında mayalanır hayalleri...
Sen bekleyişin
Çiçek açmaz gül ağacı
Kaç mevsim daha
Sevgisizlik erozyonuna
Ve çaresizlik rüzgârlarına
Göğüs gereceksin...
Zannettim ki
Anıları öldürürsem beynimde,
Gözlerimi kapattığımda
Tören alayı gibi geçmelerini engelleyebilirsem
Hayalet günlerin kalbimden
Seni unutmak mümkün olur...
Ansızın hücum ediyor
Sesler ruha
Körpe dallar zamansız
İşte böyle kuruyor
Deli dolu çiçekler
Güneşe doyamadan
Arabamdan inince
Evimin önünde
İp atlayan çocukların arasına karışır
Üç saniyede üç kere zıplar
Kapımı kilitlerim...
Bir mumun ışığında
Dans ediyor gece
Kıvırıyor, salınıyor
Yıldız yıldız göz kırpıyor
Baştan çıkarıyor
Eriyor, eritiyor...
Bir mektup gelse diyorum
Hâl hatır soran
Önemli değil yazanın kimliği
Bir merhaba dese
Bir selâm gönderse
Yeter diyorum
Güneş alnımı oydu bu sabah
Üstümdeki
Salkım söğüt bile durduramadı...
Bahar gelmiş sonunda
Çiçeklenmişim
Kıpır kıpır içim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!