Yine güneş battı sevgilim
Aşıklar samanyolunda seyrana çıktı
Gecenin kralı oturunca tahtına
Yakacık yıldızlandı...
Deniz yakamozlarıyla
Avutadursun gözlerimi
Silâhları çekip
Sırt sırta verelim
On adım atıp
Geriye dönelim
Düşünmeden
Tetikleri çekelim
Bu arayış
Kaç bin yıl daha sürecek
Merak içindesin
Kaç bin yıl daha bekleyeceksin
Kaç bin yıl daha...
Babamı sakladık
Dün öğle namazından sonra
Toprağını
Yaşatamadıklarım
Ve arzularımla suladım …
Ege’ye çekilmekte kanım
Dağların ötesinden
Karaya vurmuş yunus
Yolunu kaybetmiş pelikanın
Hüzünlü korkusu ivmelenmekte yüreğimde …
Ekmeye alışmışız içimize
Kini, öfkeyi, nefreti...
Ne sabrımız
Ne gücümüz yetti temizlemeye
Kalbimizdeki ihanet dikenlerini...
Yalnızlık
En sevdiklerimiz tarafından
Sırtımıza saplanmış bir hançerdir
Elimizin ermediği o kör noktadan...
Yıllarca çaresizce bekleriz
Bu gece karar verdim
Kaderimden ayrılacağım
Yalnızlığıma yazardım tüm şiirlerimi
Şairliğimden olacağım...
Seni korkusuzca severken
Kazandığıma
En inandığım yerde kaybettim
Dön artık canımın içi
Sıcak rüzgârlar gibi nefesini
İstanbul gecelerinin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!