Sensizlik, sessizlikle çökerken yüreğime,
Arzuma, özlemime.. duama, dileğime,
Son sözün bir kelepçe vurdu ki bileğime,
Bu öyle bir kör düğüm kesmeyince çözülmez;
Yaşasam sevinmezsin.. ölmüş olsam, üzülmez.
Bir hüzün bulaştırdın her mutlu haberine,
Bir gözüm düşman oldu sayende öbürüne..
İp uçları dolaştı.. karıştı birbirine,
Bu öyle bir kör düğüm kesmeyince çözülmez;
Yaşasam sevinmezsin.. ölmüş olsam, üzülmez.
Şüphelere yenildin hırsın galebe çaldı,
Yüze gülen dostların bu halinden güç aldı..
Günbegün duyguların alçaldıkça alçaldı,
Bu öyle bir kör düğüm kesmeyince çözülmez;
Yaşasam sevinmezsin.. ölmüş olsam, üzülmez.
Şimdi ne desem boşa kalmamış itimat’ın,
Miadı çoktan dolmuş verilen teminatın,
Artık gönlünce yaşa.. hayat, senin hayatın..
Bu öyle bir kör düğüm kesmeyince çözülmez;
Yaşasam sevinmezsin.. ölmüş olsam, üzülmez.
27.12.2007
Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep: 0 530 512 73 76
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!