Keskin Zaman Şiiri - Özlem Çay

Özlem Çay
249

ŞİİR


16

TAKİPÇİ

Keskin Zaman

yalnız değilim,
revan olmuşsam yola,
uzun boylu servilerim var sağımda..
ateş tuğlalar arası yanmış,
birkaç şiir solumda,
soluğum da.
dilim, içime pelesenk,
gam yükü bir ezgiye gem vurmuş,
topraksız bir karanfil elimde..
mavi bir serap gidiyor
vize almadan hükmün sarayından,
uyuşmuş zihnimin
sümen altı tünellerinden geçiyor.
kentin uyumsuz ritminde,
ahenkle kırılıyor zaman az ötemde.
teslimiyete susmuş sıkışık sesler,
yangın mahallinden çıkan
koşar adım yüzler,
ceplerinde yankılı serzenişler.
uyanış matinesinden dağılmış
umutsuz tacirler..
efkarlı dar sokaklar da
küfür savrulurken
ezilen kaderler kedere heder olmuş.
yalnız değilim infilak eden sokakta,
elimde topraksız karanfil,
dünleri sardığım
saman sarısı, gün..
bataklık karası sapaklar geçiyor ayaklarım;
içimden,
acı raylarına takılı
keskin zaman...⚘
.....özlem/
ekim/dokuz

Özlem Çay
Kayıt Tarihi : 9.10.2024 14:59:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Huri Çalışkan
    Huri Çalışkan

    sevgili Özlem; yalnızlık ve içsel mücadele temalarını derin bir şekilde işlemişsin, Özellikle "uzun boylu servilerim var sağımda" dizesi, yalnızlık içinde bile bir tür dayanışma hissi taşıdı bende.

    karanfil gibi topraksız bir sembol, belki de hayatta kalmanın zorluğunu ve köksüz olmanın getirdiği çaresizliği simgelemiş, zamanın kırılması ve "sıkışık sesler" arasındaki teslimiyet, modern yaşamın getirdiği karmaşayı ve içsel boşluğu harika bir şekilde yansıtıyor olmanı çok beğendim.

    duyguların ve imgelerin akışına taşıdığın güncel sorunları ( ki bir çok şiirinde bu yanını görüyorum, ruhunun bilge yönü ve iyi gelebilme yönünle ) ve bireyin içsel dünyasını bir araya getirmeni ise kutluyorum.

    kutlarım, kalben sevgi.

    Cevap Yaz
    Özlem Çay

    çok kıymetli Huri Hanımcım, değerli yorumunuz ve yalın gözlemleriniz için teşekkürlerimi sunuyorum..
    kendi halindelik kavramı içerisinde hayatta yürümeye gayret ederken kendimi alamadığım bir bakış hali ile görmekten alıkoyamıyorum kendimi.istemsiz bir şekilde uzaktan inceleyip, sesler birikiyor ve en susturucu durum olacakta yazıya dökülüyor acemice.

    yaşamın yüklediği farklı mücade (kimi ruhen kimi bedenen) formlarını gücü nispetinde yaşıyoruz..imgeler en güçlü dayanak oluyor kalemimin de sanırım

    tekrar teşekkür ediyorum, saygı ve kalben sevgilerimle..

TÜM YORUMLAR (2)