Keskin anason kokulu Şiiri - Irmak Koçak

Arkamda sadece soluğumu bırakıyorum sana
Anason kokusundan tanı onu
Ateş yakayım deme
Son sigaran bile olsa
O kahredici başarısız soluğumla tutuşursun
Kapkara gözlerinle birlikte
Yalnız şehrin arka sokaklarında vardır
Bu ağır koku
Soluğumu da oradan çalmıştım
Son çalıntı malıydı soluğum
İzsiz karanlık sokakların

Nerde o eski yağmurlar
Üşürken koynuma girmelerin
Ne güzel şeydi:
Dudaklarımın üstünde dudak izlerin
Canımın içi İstanbul toprağına bıraktığım yalınayak ömür izlerimde

Bir yaz akşamıydı seni terketmelerim
Dolu dolu ızdırap kokuyordu yaz akşamı
Şiddetini artırıyor zihnimi zorlayan ısırgan otu
Bir yürek yaralıydı iki bahar arasında
Ağlamalarım ve ben
İki ayrık tema
İki ayrık bahar
Ateş yakılacak hava değil bu
Solunacak hava değil
Bir mahşeran havası

Arkamda sadece soluğumu bırakıyorum sana
Keskin anason kokulu
Keskin bıçak yarasıyla......