Keşke yüzü hep gülse I

Düz kopar dalını
Sırtında ayın şavkı
İlikle yakanı
Yakma aydınlıkları

Gür gelen şaçtır
Kesilen
Bedenimize diyettir
Kendinden giden
Gidince üzülmeyen

Tırnaktır
Başımıza sürdüğümüz
Kaşıdıkça sevdiğimiz
Sevdikçe kestiğimiz

Gül gibi budarız
Canımızın yongasını
Talaştır tutuşan
Alev saçan
Diri tutan

İşte tel değdi ele
Nağme düştü
Keyf geldi yüze

/Keşke yüzü hep gülse...

.....