Keşke 50 Yıl Geri Gidebilsem

uyanınca yalnızlığım karanlıkta
koşuşturmalar endişeli ayaklarda
kapkara bulutlar karman çorman havada
çıkışı bulamayan güneş ne yapsın

gün boyu karanlığa sıkıştı bakışlar
esnafta suratlar asık, zararına satışlar
herkes endişeli, birbirinden kaçışlar
çıkış bulamayanlar insanlar ne yapsın

pırıl pırıl berraktı ırmağındaki suyun
eğilip baktığımda ayna gibiydi kuyun
yemyeşildi, dağdaki, köydeki yolun
çıkışı bulamayan doğa ne yapsın

keşke 50 yıl gerilere gidebilsem
o parkta yine peşinden yürüyebilsem
asırlık çınarların gölgesine uzanabilsem
geçmişi arayıp ta bulamayanlar ne yapsın.

akşam olsa da şöyle bir otursak parkta
ellerde günebakan, çıt çıt dudaklarda
doyumsuz muhabbet, çın çın kadehlerde
sevdalı yılları arayıp bulamayan ne yapsın

Susurluk parkı, sen bizler için bir tarihtin
Yemyeşildi çamların asırlıktı çınarların
Her köşede vardı, yaşanmış sevda anıların
Bu güzelliğe sahip çıkamayanlar utansın

İSTANBUL
OCAK - 2016