kehribar sarısı bir yalnızlık senfonisi çalsada
o ağlamaklı gözlerin,
içinden
bir düzende yürüyen askerler gibi
geçer hatıralar.
unutmuş olmayı dilediğin her an
mıh gibi çakılıdır aslında
beyninin kıvrımlarında.
afilli cakalarla gelenler hayatına
hiç olup giderken,
bir kurşun izi bırakırlar sızısıyla birlikte.
kiminde aşktır bu,
kiminde dost,
kiminde arkadaş...
uçuk yeşil
bulanık deniz taşları gibidir artık gözlerin.
hüsranla karışık
karanlık bir inilti bırakırsın gecelere
ve bedenin
kesilip yere devrilen bir ağaçtan farksızdır artık
Kayıt Tarihi : 24.12.2011 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özellikle finali vurucuydu.Olay/duygu odaklanışına yönelik somut bir benzetme vardı çünkü.
Şiirin finale yönelik akışı ise etkiliydi.
Kutlarım.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (5)