Almışım başıma deli rüzgârlarımı
Bilinmez diyarlara uçar olmuşum.
Kaybolan yılların acısı kalmış içimde
Kırkımda çocukluğumu bulmuşum
Hayallerim ellerimden tutarken
Yolun açık olsun ey taze Fidan
Yolunda hainler yolunda duman
Bir yol, bir yol ki kısa hayatta
Düşmanında dost dostunda düşman
Yolun açık olsun ey taze Fidan
Sevda ölmezmiş gömülmezmiş
Sen unuttum dermişsin kendine
Meğer büyür dururmuş o yüreğinde
Meğer bazı ateşler hiç sönmezmiş.
Bitmez dediğim yılların hepsi gizlenmiş
titreyen bakışları var ürkek ve yalnız
belki ağlıyordur sessiz sedasız
tükenen ışığı sönecek derken
yüreğimi çaldı gitti vefasız
her sevda yalnızdır bu gecelerde
Adına “son” mu desek?
Bilmem ki ne desek?
Bir başkası başlar da
Sonsuzluğun başında
Daha erken belki de
Yoksa hiç mi gitmesek?
Zaman zaman kızmıyorum kendime
Dert ekleyip duruyorum neşeme
Seviyorsun diyorlar sen eziyeti
Zevk alıyorsun zulüm etmekten kendine
Biliyorum sebebini her şeyin
Dün değil, yarın belki, bugün mü bilmemki..
Gün içinde hangi zaman, hangi an seninki...
Hangisi geçip gitti, gitti de gerimi geldi...
Yaşadığın her saniyenin kıymetini bildin mi...
Hep aklında, yarınlar güzel olacak.... umutlar...
yine aralandı usulca gecenin gizemli perdesi
gözlerim parlayan yıldızların müptelası esiri.
çoktan sönmüş ışıkları ben bile unutmuşum.
kırgınım da, nedense içimde ılık tatlı bir esinti.
yine gülüşün geldi ilk önce aklıma sonra sen
İçsin herkes dokunmayın…
Kimi beş vakit içer Mevla aşkını
Kimi ne yetmez vakit
Gece gündüz anar yaratanını
Kimi inanmaz var diye bir yaratan
iki ucu
iki uç varmış.
biri gece biri de
biri gün rengi sen
gecenin renginde ben.
anladın, anladın değil mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!