Saat kaçı kaç geçiyor bilmiyorum
Soksun akrep yelkovana iğnesini acıtsın beni zaman
Korkmuyorum diyecek kadar cesur değilim,karanlıkta sessizliğim
Dert ortağım ve tek ışığım aydınlatmasada sigaram
Çığlık çalıyorum kimsenin bilmediği bir şarkı dans ediyor sessiz dudaklarımda
Herkesten sakladığım gözyaşım özgürce süzülüyor yanaklarımda
Kes bileklerini diye haykırıyor sükunet
Kes bileklerini boşalsın hayat denen zehir bir damla kalmasın damarlarında
Oysa umutlarım var hiç yaşanmamış bir bedenin musalla taşında
Bakıyorumki sabah oluyor ıslanıyor ölümüm bir gece daha bulutların gözyaşında
Sonu olmayan bir başka şiirle vedalaşıyorum yine yok son nokta
Bitmeye hasret bir şairin üçnoktasıyla çeviriyorum ömür kitabımdan bir sayfa daha...
Kayıt Tarihi : 22.11.2007 11:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Cankaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/22/kes-bileklerini.jpg)
Muhteşem olan okuyabilen gözler anlayabilen beyinler jiletlere kafa tutan bilekler
Biraz daha bahar:))
TÜM YORUMLAR (3)