Manolyani tütümün
Ömrü güze yanik cigligi direkten damdan ücraci
Kavisli dumanlara sis ve süs, rastgele bugulu perdede kendini yoklatan saz
Pancurlarini asagi dogru degdiren pencerelerin camindan inerek
Püsgüllerini baglayan calgiya buglanan daglara kanatsiz
Bacanin
Kiremitli kirmizisini yalayip efkarina tüttügünü
Insana durup insanligi unutup giden evlerde
Kasim halli kervan
Ve avlusunda kar bekleyen kervansaraylar…
Seyfi Karaca…………Kasim / 13
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 20.11.2013 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!