Olur insin lehine, bazen, na-hoş şer bela;
Zira onu temizler, Haktan gelen her bela!
Zor gelse de şu ins’e; gökten inen bir bela;
Sabrederse kul ona; olur büyük kar bela!
Tabi isek sınava, bil herkese var bela!
Sanma küllü zarardır, başa gelen bir bela!
Elbet kulu şu arzda, zor durumda kor bela;
Sonuçtaki kar için, katlan ona zor bela!
Sınavdaki her kula, bence manen der bela;
Sabredersen şu işe; olur sana yar bela!
Salih ise muhatap; başa fazla var bela;
Etmez ise şikayet, olmaz ona nar bela!
Masiva’ya çok dalma, olur sana dar bela;
Şu dünyanın sevgisi, olur kalbe har bela!
Kim demiş ki, şehide, bela oldu Kerbela?
O reyhan-ı Nebiye, ala oldu Kerbela!
velayete çıkmaya, nasıl denir bir bela?
Böyle karlı olsaydı, keşke inse her bela!
Olur kula musibet, korsa onu hor bela;
Şayet verse yaratan, katlan ona zorbela!
Abdullah Toroslu
05.12.2011-İzmir
Kayıt Tarihi : 5.12.2011 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!