kent'te iki kişiydik o gece
aydınlıktı gökyüzü aşk da öyleydi
eş zamanlı yangınlar başlamıştı
adı belliydi yaşananların
pusulasızdık
kent'te iki kişiydik o gece
fazla sadeydik giysileri önemsemiyorduk
sevişiyorduk ama
sonunu bilmediğimiz sevişmelere başlamıyorduk
sevmeyi seviyorduk
kent'te iki kişiydik o gece
şifresiz tetiği çekilmişti duyguların
dudaklar öpülesi duruşlardaydı
etimizin tadını etimizden alıyorduk
engereklere bürünmüştük
kent'te iki kişiydik o gece
ay düşmüştü tatlı kayıtsızlığımıza
iki alev çomağı ile yüzlerimizi dağlıyorduk
dizginlenemez bir duyumdu yaşamak
sabahı bitirmiştik
Kayıt Tarihi : 24.3.2005 03:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!