Kendiyle Kalmak Şiiri - Mihrican Tunç

Sessizlik çağırır, gürültü sustuğunda,
Ruhun derinlerine yol açar karanlık ufukta.
Kendiyle kalmak bir savaş, bir zaferin adımı,
Her kelime kılıç, her harf bir adımın adı.

Sayfalar açılır, iç dünyan bir evren olur,
Düşünceler fırtına, kalemle durulur.
Çığlıklar, sevinçler, gizli sorular dökülür,
Her satırda ruhun zincirleri çözülür.

Zaman donar, dünya geri çekilir sessizlikte,
An sadece an olur, kaybolur geçmiş ve gelecekte.
Kalemin ucunda özgürlük, kelimelerde cesaret,
Yazmak bir destan, ruhun en büyük marifet.

Düşme korkusuna, al kalemi eline,
Kendiyle buluş, aç ruhunun kapılarını içine.
Her satır bir yolculuk, her kelime bir ışık,
Yazmakla insan dirilir, karanlıkta bile bir ümit.