Kendini kaybedenler tepesi

"kendimi kaybettim
buralarda düşürmüş
olabilir miyim
diye bakıyorum."
demiştim de

"la havle! " çekmemiş
sigarana davranmış
tetiğini çekmiştin çakmağının
içini yakar gibi yakmış
dumanını savurmuştun

"sen de mi? " dercesine bakmıştın
mırıldanmaya başlamıştın
"bir yangının külünü..."

güneş batana değin
ilk önce geleni tartışmış
karar da vermiştik de
ilk önce kim gider suali
cevapsız kalınca
boş vermiş, bırakmıştık kendimizi

güneş doğmuştu
sen kendim
bense kendin olmuş
kendimizi bulmuştuk artık
kendini kaybedenler tepesinde
bire çoğalmıştık

yıllar yıllar geçti üstünden
seni kendine kaptırdım tekrar
ben ise sen olmuştum çoktan

bu akşam yine
yıllar önce kendimi bulduğum bu yerde
yine kendimi
yani seni arıyorum..