Kendini Belli Ettin Şiiri - Zümre Arslan ...

Hak edileni vermiyor aşk ara sıra
Huzurun tadını doyasıya yaşatmıyor
İnletiyor sadece hüzünleriyle
Ve kaybediyorum kendimi korkarak…

Şiirler yazamaz oldum artık…
Tükendi duygularım,
Tükendi kelimelerim
Üstüne birde sensizliği ekledim…

Korkmuştum dönmezsin diye…
Unutursun diye endişelenmiştim
Ayrılığa alışırsın artık demiştim…
İçim içimi yiyip bitirmiştim…

Sen ki aldırmadın ikimize…
Ayrılık girdi araya ama sen rahatlamadın
Neyin öcüyse bu dalga geçmelerin, üzmelerin…
Hakkını verdin niyetinin…

Sen uğraştın, sen uğraştıkça ben aşağılandım…
Ben ağladım, ben ağladıkça sen aldırmadın…
Sen bizim ayrılığımıza da aldırmamıştın aslında…
Ama beni ayrılığınla bile bu denli acıtmamıştın…

Niyetin yok etmek, harcamaktı beni,
Şimdi yokum artık, harcadım sevgimi…
Senin için barındırılması hataydı en başından…
Senin için bir sevgiyi sakınmak yanlışlıktı…

Ama düşüncelerden alamıyorum kendimi…
Hiç mi hüzün sarmadı içini o birkaç dakika
Utanmadın mı bana kahkahalar atarken…
Eskiden kalma onca öpücüğün hatırına…

Anlatmak istemiyorum anılarımızı…
Bir tutamda olsa, yalan bir mutluluğumuz varmış
O anılarla şiirlerimi kandırmak istemiyorum…
Ve anlatamıyorum, anlatırken zaten tükeniyorum…

Ayrılığımıza bile bu yakışmamıştı aslında…
Gidenleri yıpratmak ayıp kaçtı ayrılığa bile…
Sen bizi bitirdin, ardından beni bitirdin…
Her şeyi bırak, sen her şeyinle kendini belli ettin…