Kendin Bilen Şiiri - Murat Özgören

Bir yaradana sığınır kendin bilen
birde vicdanına.
Her gece düşünür dünü
ve düşler yarını içinden.
Bir dileği vardır hep
Mutlu olmak sonsuzlukta
İki dudak arasında duası
Avuç içleri semayı bakarken.
Kimseyi kırmaz pek.
Böbürlenip kibirlenmez.
Bir yaradana sığınır acıda
Birde vicdanına geçer diyen.
Büyüğü büyük bilir küçüğü küçük.
Dostu yaren bilir
Sevdasını candan can daha.
Çuvaldız kendindedir hep
İğne başkasındayken.
İşte geldik gidiyoruz der
Son durak musalla.
Bir Allah'a teslim olur
Bir vicdanına göçüp giderken.

M.ÖZGÖREN