Kendimleyim Ve Kendimce Şeyler Yazıyorum 11

geldigimde yoktun evde.
gittigini görmedim. kapıyı acık bırakmıstın.
anahtarımı sokmadan içeri girdim.
dolapları boşaltmıstın.hayret ettim,
evin bütün yükünü sırtlayıp omzuna o sıska vücudunla nasıl gidebildin.
büyük yükün altına girdin.
büyük sorumluluk seninki dogrusu.
bu ilişkinin tüm mesuliyeti senin üstünemiydi.
cezayı birtek sana kestin.

21.16 saat
ocaga çay koydum kaynar birazdan
demleyip hep beraber içeriz diyordum
arkadaslar kalkıp gittiler
ne kadar kalın desemde dinlemediler.
onları sen mi gönderdin yoksa
yüzü sana benzeyen onlarca kızdı bunlar

adı emineydi adı aysundu adı kaderdi
adım gibi biliyordum
hepsi seni unutturmak için geliyordu
seni unutturamadan gidiyorlardı.
gelmeselerde raziydim.
kalkıp her gittiklerinde kalbim daha bir kırılıyordu
sonra yüregime yaptıgım onlarca yer döşegi,
içirdigim fincan fincan çaylar.
kurdugum hayaller..
hepsi boşmuş, boşuna hepsi

21.23
bir çay daha demledim şimdi
evimin salonunuda ayaklarımı kanepye uzatmısım
dizimin üstünde de bilgisaayrım
şarkılar türküler dinleyerek
çok ca da yanımda duran telefonun ekranına bakıp
ha aradı ha arayacak ümidiyle yaşayıp duruyorum.
sen şimdi ne yapıyorsundur evinde.
beni aramadan da nasıl durursun bilmemki.
ben seni düşünmeden ne uyku ne yemek
acılar çekerim seni düşünmekten.
acılarımla bilgisayarmda çalan şarkılarla ve de çaydanlık dolusu çayımla
mutluyum yinede buna da şükür
çünkü hala senin şehrindeyim.

21.30
şimdi çay vakti
kupamı indirdim mutfak dolabının gözünden.
önce iki kaşık şeker
sonra üstüne öz karadeniz çayı
doldurdum agzına kadar bardagın
ha taştı ha taşacak o da
çayın buharına gözlerimi getirdim.
istanbuldan kalma gribe sünizite
ne iyi geldi bilseniz sanki yayla kokusu
şifa bu şifa lokman hekim ilacı
var mı çay isteyen
bardagınızı uzatın sizede doldurayım.
:)

hayal üretim yazdı