Yüreğimin en bilinmez yerlerine bakıp da kaçan sen...Bilmez misin ki bu yüreğin her kıvrımı ayrı bir acıyla yanmış...Bastığın her yer, umutsuz bir vahadır. Sen, dokundukça kanar, kabuk bağlamamış yaralarım...Sabırla sarıp sarmaladığım özlemlerim henüz buğur buğur tüter de, kanar bir yelde bile...Oysa sen, öyle güzel hoş ve öyle narin basarsın ki gönül yollarıma...incitmeden...Gene de acır içim...
Sevgisizliğin ormanında savruldum...Sevdim de...sevildim de...ama nedense iki yüreği bir araya getiremedim. Git desem gitmezsin ey yar..Sana bulaşmasın gönül yaram..Seni sarmasın acılarım...
Hani hoşgörü, hani sevgi,...yok...onları bir yerlerde görmüştüm hayatımın bir deminde ama teğet geçtiler benden...ve ben bu yürek yangınında savrulmaktayım...Hani kim yaktı bu odu? ...Ne önemi var ki artık...Harabeye dönen yerde, kim divane...kim çare...ne önemi var...
Desem ki sana şimdi, ' Sonsuzluk kervanı nerde?
Bilir misin?
O kervanın yolunu bana gösterir misin? '
Serap Demirtürk
Kayıt Tarihi : 16.9.2005 16:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
lerim.....Sevgi ve saygılar....atıl kesmen
kayırmalar yine bize düştü gerçeklerimizle
sustum....
saygılarımla
fidan
Sevgiyi özümseyen bir yürekten çıkmış bir duygu çok güzeldi.
Edip, yazar ve aydın kimselerin yüzünü güldüren hoş, latif düşünceri her halükarda hakkıyla özümseyerek medeni bir duruşla inhisarına alması ve maksimum düzeyde edebileştirerek paylaşıma sunması ödev ve görevleridir kanaatindeyim.
Sevgiyi sezen ve sunan gönüllere selam olsun..,
Mehmet Sani Özel
TÜM YORUMLAR (6)