Kendimle Muhabbet Şiiri - Huban Asena Özkan

Su bile senin kadar masum değildi.
Yaramaz küçük bir kız kadar masumsun sen.
Sadece mücadeleci ruhunu geliştirmişsin ama
Her şeyle mücadele ediyorum da kendimle mücadele edemiyorum.
Bitmiyor tükenmiyor o küçük kızın enerjisi.
Ben onunla mücadele ediyorum
Fakat bu savaşı hep o küçük kızın yüreği kazanıyor.
Kendimle sohbetimde Kendimle kaldım ben.
Çıkamıyorum ki sana geleyim.
Kendimle yüzleşmek diyelim buna.
Biz başarabiliriz dersin yine
Tüm mücadele ruhunu ortaya koyarsın sen.
Ama bu defa şansta, umutta gitmiştir senden.
Boşa kürek çekersin.
Hayal olmuş o.
Hayal koymuşlar adını.
Bir hayale ulaşır mı insan.
Kendi yarattığı kendi hayaline.
Yaşadığın hayale koşamazsın.
Ben hayallerim gibi yaşadım zaten.
Pişmanlık seziyorum sende
Pişmanlık değil boş vermişlik bunun adı.
Boş verdim çünkü derin bir nefes alarak.
Devam ediyorum yoluma
Her düştüğümde yeniden kalkıp yaralarımı sararak.

Huban Asena Özkan