Kendime sözüm olsun, artık vazgeçmeyeceğim,
Giden her sevgiyi, sessizce izleyeceğim.
Kırık kalbimi sarmak, bana düşecek, görev
Her yara bir ders, her hüzün bir özlemle gelecek.
Kendime sözüm olsun, başkalarına boyun eğmeyeceğim,
Sevgi, zorla değil, gönülden geleceğini bileceğim.
Eksik yanlarımı tamamlayacağım her gece,
Karanlık gecelerde bile bulacağım içimde ışığı ve neşe.
Kendime sözüm olsun, sustuğum yerde konuşacağım,
Kalemimle , sözlerimle, duygularımı aşkla yoğuracağım.
Kimse duymasa da kalbim anlayacak,
Her satırda biraz daha kendime kavuşacak.
Kendime sözüm olsun, içimdeki çocuğu dinleyeceğim,
Onu koruyacağım, saracağım, hiçbir zaman terk etmeyeceğim.
Çünkü yaralar sevgiyle iyileşir, zamanla kaybolur,
Ve ben her düştüğümde yeniden doğacağım, dimdik durur.
Kendime sözüm olsun, bir gün her şey geçecek,
Yaşadığım acılar, mutlulukla birleşecek,
O gün geldiğinde gururla söyleyeceğim,
"Dayandım, sevdim, ama asla vazgeçmedim" diyeceğim.
Kayıt Tarihi : 3.11.2025 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!