Karanlık gecenin koynunda, yalnızlıkla dans eder ruhum,
Yüreğimde yankılanan hüzün, sessiz çığlıklarla dolu bir umudum.
Dostlardan uzak, sevginin gölgesinde kalmışım,
Mutluluk yitik bir hazine, bulmaya hasret kalmışım.
Günler geçer de bitmez, her an bir çile, her nefes ağır,
Depresyonun eşiğinde, düşlerim tarumar, ümitler dağılır.
Ama bilirim ki her karanlık gecenin ardında,
Bir sabah saklıdır, güneşin doğacağı an vardır mutlaka.
Kurtuluşu beklerim sabırsızca, umutla dolar yüreğim,
Kendimi yeniden bulacağım, yeniden seveceğim.
Geçmişin izlerinden arınarak, yeni bir ben yaratacağım,
Hayatımı kendi ellerimle, yeniden inşa edeceğim.
Kendimi tanıyıp, ruhumu yeniden keşfedeceğim,
Gözlerimde parlayan ışığı, asla söndürmeyeceğim.
Kendime söz veriyorum, bu zorlukları aşacağım,
Ve sonunda huzur dolu bir dünyada, yeniden doğacağım.
Kayıt Tarihi : 29.7.2024 15:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
AI
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!