Kendime Şiiri - Hüseyin Cayıklı

sana gul gondermistim.sana ulasmıs senin haberin olmadan.seni sevmek ne cok zormus anlamadan dinlemeden seni sevmek.ne olur bu sefer gitme.uzaktasın bir şehir gelir aklıma ısıkları olmayan ve parıldamayan.yarım kalan ayrılıların en son camından bakıyorum ve bir trene benziyor gidişine dair yazılan yazılar gibi.sen beni terketmiyorsun,sevmiyorsun hatta konusamıyorsun.ben birşey istemiyorum senden kalmıs bir cocukluk gibi bırakıyorum eski aşklarımı.içimi bir şey sarıyor anlamı anlamsız bırakıyor sozcukleri.ismin kadar guzel belki.annemi dusunuyorum caddelerde sevkat ararken sen cıkıyorsun.biliyorum uzaktasın ve beni sevmiyorsun.nasıl sana acıklarım bilmiyorum.ben kendimi arıyordum seni buldum.o kadar yasaklamıstım ki kalbimi aska.bilmediğim yerden cıkıp geldin.şimdi seni dusunurken yanıyorum.gozlerin aklıma geliyor ben gun gectikçe değişiyorum.ne oluyorum bilmiyorum...gerisi senin cumlelerine kalıyor ben seni gormuyorum sen beni bilmiyorsun.bir gecede kayboluyorum yolların içinde bir izbedeyim.sıcak oluyor bazende soguk senin sehirlerine benzemiyor buralar nede benim alısageldiğim sehirlerime.sevdasız kalmıs oksuz bırakılmıs bu sehir ne bir sevkat nede bir yanı yalnız.
ne dedim biliyormusun bu sabah aynada ki adama
seviyorsun bugun,senin dogum gunun git kendine bir hediye al içinde sen olsun...işte içinde sen olan bir hediye aldım kendime sana gonderdiğim gul gibi...