Gün Sonu Şiiri - Kerem Kayar

İzzet makamından
Zillet makamına geçmenin
tesiri altında,
geçen bir günün, ardından
Dibine ışık vurmayan mum, tadında
Şu an zaman.

Zat-ı muhterem, havaya sıktığı merminin
yer çekimi tesiri altında geri dönmesi ile
kurşunun, kafasına düşmesi sonucunda
ölmesi!

Ağzından çıkan sözün,
kurşun tesiri göstermesi
İnsanın kendi kendinin katili
Demek değil midir?

Çevirebilir misin, akar suyu tersine
Geçebilir misin gökkuşağının altından
Avucuna aldığın deniz suyunun rengini
Mavi, göstermeye gücün yeter mi?

Hiç birşeye gücün yetmiyor
Aciz bir insansın,
kendi ekseninde
dönen dünya da...

Ayrılıklar olmasa
Kavuşmak nasıl güzel olacak?
Diyeceksin ardından,
Yediğin bokun farkına varmadan...

Kurduğun cümlenin esiri oluyorsun!
Duvarı yok
Camı yok
Mezara açılır kapısı yok.
Cevabı, ağzından çıkan sözdür...

Suda boğulan balık gibiyim
Ne yana baksam tutarsızlık
Boy aynasına bakıp, düello yapıyorum
İnşallah kazanırım!

Gün sonu alıyorum, yazar kasadan
Günün sonu!
Başladığı gibi bitmiş...