Kendi zaferim Şiiri - Yasemin Tanık

Sarardı zaman, beni benzi attı tüm yeryüzünün
Akordu bozuk nefesimin bestesi çalmasın
Ya kelimelerimin boynu bükükse hiç hikayem yazılmasın
Rucü eden şey, benliğimin ve yalnızlığımın istikbali
Kurulsun tahtımda zambakların devri

Ateşler serpilirken oklara sığındım ben,
Cesaret madalyonunu tek başına taktığımda;
Zaman taçlandırıcak muhakkak beni,
Sarışın bir kaderi, yeşile boyamaktır yalnızlığın türküsü,

Kim zarar verebilir bundan sonra mil çekilmiş bedenime?
Titrek dudağımda gülümsemeyi kondurdum yoluma,
Yumruğumu sıktım inancımı heceledim her adımda
Marifet budur çilenin içindeki çekirdeği kırabilmekte...

Bestelerim çalınsın, hikayem yazılsın heyhat!
Güneşi salkım salçak topladım mevsimlerime....
Kendi elimden tuttum yürüdüm alın çizgimde.
Avaz avaz yalnızlığın türküsünü söyledim büyük harflerle,
Ne güzeldir kendini bulmak hayatın içinde.